Scriptie, een achtervolger en de polonaise!

Hallo allemaal!

Allereerst: Oma, gefeliciteerd met uw 90e (!) verjaardag! Maak er een mooie dag van met de familie!

Dinsdag heb ik dus een vrije dag gehad. Deze heb ik, al zeg ik het zelf, goed besteed aan mijn scriptie en POP (Persoonlijk OntwikkelingsPlan). Laura en Nadia waren naar het zwembad, dus ik kon bij hen in ieder geval geen afleiding zoeken. Na een aantal uren studie heb ik deze 2 opdrachten weer kunnen mailen naar mijn begeleiders, zodat ik weer wat tips en sturing terug zou krijgen. In de namiddag ben ik nog op pad gegaan voor een boek voor Engels, wat we nodig zouden hebben voor de les. Helaas heb ik die niet kunnen scoren, alleen heb ik wel 2 Engelse boeken weten te bemachtigen, zodat ik daar ook wat ontspanningsmomenten van kan maken :). ’s Avonds zijn we lekker naar de bioscoop geweest (Oz: the great and powerfull), was weer een mooie avond!

Donderdag hebben we onze eerste gymles gegeven! Dat was me een avontuurtje zeg. We hadden woensdag gevraagd of er ballen meegenomen konden worden, want kennelijk is het de bedoeling wanneer leraren iets nodig hebben voor een les, dat de kinderen het mee moeten brengen. Voorbeelden zijn dus materialen voor gymles, tekenles of handvaardigheid. De volgende ochtend stonden de kinderen dus klaar met 3 ballen en een heeeeeeeeeeeeleboel badmintonrackets.. Was te verwachten, Indonesie is een badmintonland, maar goed, we hadden er niet om gevraagd. Alle spullen werden meegenomen naar het schoolplein. Hier krijgen de kinderen gymles, want een gymzaal kennen ze hier niet. Daarbij is sporten in de buitenlucht heerlijk! De enige eis die we van de leerkracht hebben meegekregen, is dat er 20 minuten rekken en strekken in de gymles van 1u 45 moet zitten. De juf was er zelf niet bij, die zal wel naar de lerarenkamer gegaan zijn om te chillen en nootjes te eten.
Ineens hadden we dus 35 fanatieke kinders voor onze neus staan die dolgraag gym wilden krijgen van ons. We zijn begonnen met namentikkertje; een makkelijk begin voor de kinderen en zo leerden wij de namen kennen. Helaas was het niet zo’n makkelijk begin als we dachten. De kinderen kenden namelijk de begrippen ‘tikkertje’, ‘veld’ en ‘grenzen’ niet. Na nog een keer voordoen, begonnen toch een paar kinderen te rennen en dachten we dat het wel liep. Ondertussen was er een kind waarbij zijn eten wel erg dwarszat, dus we hadden ineens vlek rijst op het sportveld liggen. Heerlijk!!

Helaas kwamen de kinderen na 5 minuten met z’n allen zeggen dat ze klaar waren. Best gek, want meestal bepaalt de leraar dat. We zijn dus maar overgegaan op rekken & strekken, wat wel weer goed ging. Dit was namelijk een kwestie van het nadoen van de leraar. Dat konden ze goed! Daarna wilden we Chinese muur doen, dus dat werd een hele kluif. Na een moeizame start waren er toch kinderen die het begrepen, dus willen we dit volgende week ook gaan doen, zodat over een tijdje iedereen het snapt. Helaas was na de Chinese muur de benzine van de meeste kinderen op (na een half uur gymles!), dus hebben we ze water laten halen en een pauze ingelast. Ondertussen bleef een aantal kinderen vragen wanneer ze mochten badmintonnen (waarschijnlijk had de juf de dag ervoor gezegd dat dit mocht), dus hebben we ze 20 minuten vrij spel gegeven. Dit was ook een mooi moment voor Laura, Nadia en mij om de koppen bij elkaar te steken wat een goed vervolg zou zijn van onze les. We hadden namelijk het idee dat we ze veel harder aanpakten dan ze gewend zijn, want sommige kinderen zaten na 3 kwartier gymles uitgeput langs de kant, terwijl we nog een uur hadden. Hier kwam ons improvisatietalent te pas! Ik had een spel bedacht waarbij ze de bal onder hun benen of boven hun hoofd door moesten geven, in wedstrijdvorm. Zo bewogen ze toch, maar kon iedereen (in de schaduw) blijven staan. Dit was een groot succes! Ook heb ik nog met een aantal kinderen fopbal gespeeld en, gewoon omdat het kan, polonaise gelopen! We zijn dus goed geëindigd en we konden aan hun gezichten zien dat ze een topgymles achter de rug hadden. Voor ons een goed teken en dat geeft toch wel een boost!

Na de gymles heb ik zelf nog mijn work-out gedaan, om vervolgens in een heerlijk verfrissende douche te springen. Fijn! Verder heb ik me die dag nog nuttig gemaakt door een selectie te maken van alle foto’s die we tot nu toe hebben gemaakt. Zo heb ik mijn album van ruim 2000 naar 1100 foto’s gebracht. Het zijn er nog veel, ik weet het, maar het begin is er, zullen we maar zeggen!

Vrijdag hebben we een vrij avontuurlijke dag gehad, moet ik zeggen! Het programma van de kids was:

7:30 – 8:30 Natuur
8:30 – 9:00 Bahasa Indonesia
9:00 – 9:30 Pauze
9:30 – 11:00 Techniek

Mooie dag om te bekijken, dachten we.. Niet dus! Er zou een leerkracht komen voor natuur, zodat de vaste juf van deze klas Bahasa Indonesia in een andere klas kon geven. Helaas was er geen leerkracht natuur, terwijl de juf al wel naar de andere klas moest. Ze vroeg dus of wij het even over wilden nemen. Prima, doen we. Zo hebben we dus tot half 9 een geïmproviseerde les Engels over kleuren gegeven. Apart geregeld allemaal, maar het was wel weer leuk om te doen! Toen het half 9 was, kwam helemaal raar nieuws; de leraar techniek was er ook niet, dus ze hadden tot 9:00 pauze en daarna nog een half uur Bahasa Indonesia en dan waren ze uit. De regeling hier is dus ongeveer hetzelfde als op de middelbare school in Nederland; Als de leerkracht er niet is, valt de les uit. De juf van deze klas bedacht zich dus ook niet om de les maar over te nemen. Ook weer: Apart!

Door dit onverwachte moment dat we eerder weekend hadden (we hoefden sowieso niet bij Bahasa Indonesia te zijn, dus hadden we om half 9 weekend), hadden we ineens nóg meer vrije tijd! Dit heb ik in de ochtend opgevuld met wassen en lezen en in de middag hebben we onszelf getrakteerd op een heerlijk broodje hamburger (Eerste sinds 7 weken!) en een bioscoopfilmpje, dit keer Broken City. “Of heette de film ‘De bellende vrouw’?” (Ik citeer Nadia). Jullie kunnen het al raden, er zat deze keer een vrouw in de zaal die haar telefoongesprek iets belangrijker vond dan de film of respect voor de medemensch. Verder was de film wel heel erg leuk hoor! Zij was alleen bloedirritant!

Wat ook irritant was: Toen we die overheerlijke hamburger aan het eten waren, was er een Indonesische man die wel 5x ‘toevallig’ langs kwam lopen, met een heel indringende blik. Eerst vonden we het nog grappig, maar wanneer bleek dat hij ons in de mall ook nog eens kwam achtervolgen, begon het steeds enger te worden. Hij bleef voor alle winkels wachten waar wij ingingen en wanneer we een kaartje gingen kopen bij de bioscoop, zat hij zelfs te wachten op de trap. Gelukkig zijn wij helden, dus zijn we op een gegeven moment om een hoekje staan wachten. Hij schrok zich kapot toen hij langsliep en ons boos naar hem zag kijken. Hij wist niet hoe snel hij weg moest komen (losah!)!
Dit weekend stond in het teken van: Shoppen, goed eten en scriptie. Zaterdag hebben we even lekker gewinkeld en zijn Nadia en ik naar een bbq gegaan in een supersjiek hotel. Hierover hoef ik alleen te zeggen: Zie de foto’s..

Vandaag dus scriptiedag. Gelukkig hebben we een goed ontbijt (pannenkoeken en meloen) op, waardoor het studeren wat makkelijker gaat (hoop ik..). Ik wens jullie allemaal een fijne zondag en tot de volgende keer!

Liefs! Jeske