Stage, weddingcrashen & other stuff!
Door: Jeske
Blijf op de hoogte en volg Jeske
06 Februari 2013 | Indonesië, Manado
Hallo allemaal!
Zo, na de 4e dag Manado is het weer eens tijd voor een reisverslag. Ik merk dat dit wel een lange periode is om over te schrijven, omdat er nog zoveel nieuwe dingen zijn en alles nog er g op je af komt. Daarom (en ook door de warmte) doen we niet veel op een dag. We merken nog steeds dat we snel moe zijn en even tot rust moeten komen in ons kamertje. Het is overigens echt heel leuk dat zoveel mensen de verslagen lezen, dat doet me goed! Blijf dus lekker reageren, vind ik leuk !!
Ondertussen hebben we natuurlijk al wel weer verschillende dingen ondernomen. Zo hebben we bijvoorbeeld onze eerste ‘stageweek’ al gehad (Ja, inderdaad. Al gehad, ook al is het pas woensdag!). Dinsdag zijn Laura en ik naar het schoolhoofd gegaan om kennis te maken. Hij vertelde dat wij woensdag om 7:00 (!) aanwezig moesten zijn om alles mee te kunnen maken. Dus, wij de wekker gezet om 6:00 (even een reminder, dat is 23:30 Nederlandse tijd, tijd om NAAR bed te gaan dus, niet UIT bed). Toen we bij het schoolplein aankwamen, stonden alle kinderen netjes in rijen te luisteren naar een preek/gebed van een leraar. Na die preek, rond half 8, ging iedereen naar zijn eigen klas. Het rare was dat sommige leraren om kwart voor 8 nog even aan kwamen kakken. Het schoolhoofd was er zelfs pas om 8.00! Hij heeft de lerares Engels gezegd dat ze even een rondleiding mocht geven door de school. Nadat we alle 24 klassen gezien hadden, zijn we ook nog naar de Kindergarten geweest. Ook hier waren nog 4 klasjes. Echt groot dus! En wat ontzettend gedisciplineerd zijn die kinderen, wow! Aan de andere kant, op de speelplaats is er weinig tot geen controle en pakken de kinderen de kans te gaan ravotten. Gelijk hebben ze!
Na de rondleiding en handtekeningen uit te hebben gedeeld aan de leerlingen, waren we: vrij! 9:30 stonden we weer bij onze kamer, want de schoolhoofd zei dat we pas komende maandag hoefden te beginnen. Ehm.. Oke!
Met deze stage van maar liefst 2,5 uur vul je natuurlijk geen halve week, dus zijn we ook naar een Chinese tempel geweest. Dit werd aangeraden door Jan en het stond in mijn Lonely Planet boekje. Na 10 minuten lopen waren we er al. Het lijkt sowieso alsof we in een Chinese buurt of iets zitten. Overal zie je mooie, rode lampionnen hangen. Dit is ook vanwege het Chinese Nieuwjaar wat er dit weekend aan zit te komen, maar er zijn verschillende dingen in de buurt die er permanent hangen. Aangekomen bij de tempel kwam er gelijk een jongen op ons af. Hij gaf ons een rondleiding en we mochten bidden. Ook vertelde hij dat 24 februari een groot feest was, misschien dat we dan dus ook een kijkje gaan nemen.
Wat Jan ook aan ons vroeg dinsdagmiddag, was of we het leuk vonden om naar een bruiloft te gaan van een collega van hem. Wij vonden dat eerst raar, omdat dit bij Nederlandse bruiloften niet wordt gedaan, maar schijnbaar is het een eer voor de bruid en bruidegom om extra gasten (vooral Nederlandse) mee te nemen. Dus, stonden we om 17:00 klaar om mee te gaan. Lotje, een collega van Jan, zei dat we met haar mee in de auto mee mochten gaan. Jan bleek zelf niet eens naar de bruiloft te gaan! Na even gereden te hebben, kwamen we daar in het donker aan. Op zich hoeft dat niet erg te zijn, behalve wanneer het een openluchtbruiloft op een berg in de jungle blijkt te zijn! Laura en ik keken elkaar al bedenkelijk en een beetje angstig aan met de gedachte: ‘Waar zijn we in HEMELSNAAM belandt?’. Er waren 2 plekken; de dansvloer en het eetgedeelte. Om van het een naar het ander te kunnen, moest je wel even van of op de berg klimmen, want het was op 2 verschillende hoogtes. We begonnen bij de dansvloer en gingen op de stoelen zitten die om de dansvloer heen waren gezet. Gelijk kwam er een horde kinderen aan die ons omsingelden en dit ook wel minstens een half uur volhielden. De ene helft van de mensen was op de stoelen/banken aan het slapen, de andere helft lekker aan het dansen. We zagen vaak het zelfde dansje voorbij komen, een soort van Macarena wat we in Nederland kennen. Echt grappig!
Op een gegeven moment werden we geroepen om te komen eten. We gingen een verdieping lager en moesten daar wachten tot iemand had gebeden. Laura en ik hebben gebeden om veilig en wel thuis te komen. Het eten was namelijk nou niet bepaald smakelijk om aan te zien. Muggen en andere beestjes die er boven hingen, (zwerf)honden die restjes onder de tafel op aan het eten waren en, jawel, voor onze voeten een skeletje van een of ander diertje. Lekker!
Na uit fatsoen wat happen rijst te hebben gegeten, hebben we besloten thuis ons heerlijke brood te eten. Maar, we werden eerst nog meegesleurd naar boven om nog een dansje te wagen op de dansvloer. Na dat dansje gebruikte Lotje de verlossende woorden: ‘Mau pulang?’ (Zullen we naar huis gaan?) GRAAG!
Laura en ik hebben nog even gereflecteerd op deze bijzondere avond, en we hebben er plus- en minpunten uit kunnen halen. De pluspunten even op een rijtje:
- We hebben weer ervaring opgedaan tussen het Indonesische volk
- We hebben een stuk prachtige jungle gezien in schemer, waar we zeker overdag nog eens heen gaan.
- We hebben hele lieve kindjes gezien.
- We waarderen het eten wat we zelf koken nog meer.
- We waarderen de bruiloften in Nederland nog meer.
- We waarderen de uitvinding van de lantaarnpaal nog meer.
Ik zeg: Weer een mooie belevenis op onze try-before-you-die lijst!
Omdat onze stageweek er alweer op zit en we dus een halve week ineens vrij zijn, hebben we besloten om met zijn drieen naar Bunaken te gaan. Dit staat dus voor donderdag tot en met zondag op het programma. Heerlijk! Even lekker uitrusten van dat harde gewerk hier.
Voor iedereen alvast een mooi begin van carnaval, ik ga genieten op de bounty-eilanden!
Hallee!
Zo, na de 4e dag Manado is het weer eens tijd voor een reisverslag. Ik merk dat dit wel een lange periode is om over te schrijven, omdat er nog zoveel nieuwe dingen zijn en alles nog er g op je af komt. Daarom (en ook door de warmte) doen we niet veel op een dag. We merken nog steeds dat we snel moe zijn en even tot rust moeten komen in ons kamertje. Het is overigens echt heel leuk dat zoveel mensen de verslagen lezen, dat doet me goed! Blijf dus lekker reageren, vind ik leuk !!
Ondertussen hebben we natuurlijk al wel weer verschillende dingen ondernomen. Zo hebben we bijvoorbeeld onze eerste ‘stageweek’ al gehad (Ja, inderdaad. Al gehad, ook al is het pas woensdag!). Dinsdag zijn Laura en ik naar het schoolhoofd gegaan om kennis te maken. Hij vertelde dat wij woensdag om 7:00 (!) aanwezig moesten zijn om alles mee te kunnen maken. Dus, wij de wekker gezet om 6:00 (even een reminder, dat is 23:30 Nederlandse tijd, tijd om NAAR bed te gaan dus, niet UIT bed). Toen we bij het schoolplein aankwamen, stonden alle kinderen netjes in rijen te luisteren naar een preek/gebed van een leraar. Na die preek, rond half 8, ging iedereen naar zijn eigen klas. Het rare was dat sommige leraren om kwart voor 8 nog even aan kwamen kakken. Het schoolhoofd was er zelfs pas om 8.00! Hij heeft de lerares Engels gezegd dat ze even een rondleiding mocht geven door de school. Nadat we alle 24 klassen gezien hadden, zijn we ook nog naar de Kindergarten geweest. Ook hier waren nog 4 klasjes. Echt groot dus! En wat ontzettend gedisciplineerd zijn die kinderen, wow! Aan de andere kant, op de speelplaats is er weinig tot geen controle en pakken de kinderen de kans te gaan ravotten. Gelijk hebben ze!
Na de rondleiding en handtekeningen uit te hebben gedeeld aan de leerlingen, waren we: vrij! 9:30 stonden we weer bij onze kamer, want de schoolhoofd zei dat we pas komende maandag hoefden te beginnen. Ehm.. Oke!
Met deze stage van maar liefst 2,5 uur vul je natuurlijk geen halve week, dus zijn we ook naar een Chinese tempel geweest. Dit werd aangeraden door Jan en het stond in mijn Lonely Planet boekje. Na 10 minuten lopen waren we er al. Het lijkt sowieso alsof we in een Chinese buurt of iets zitten. Overal zie je mooie, rode lampionnen hangen. Dit is ook vanwege het Chinese Nieuwjaar wat er dit weekend aan zit te komen, maar er zijn verschillende dingen in de buurt die er permanent hangen. Aangekomen bij de tempel kwam er gelijk een jongen op ons af. Hij gaf ons een rondleiding en we mochten bidden. Ook vertelde hij dat 24 februari een groot feest was, misschien dat we dan dus ook een kijkje gaan nemen.
Wat Jan ook aan ons vroeg dinsdagmiddag, was of we het leuk vonden om naar een bruiloft te gaan van een collega van hem. Wij vonden dat eerst raar, omdat dit bij Nederlandse bruiloften niet wordt gedaan, maar schijnbaar is het een eer voor de bruid en bruidegom om extra gasten (vooral Nederlandse) mee te nemen. Dus, stonden we om 17:00 klaar om mee te gaan. Lotje, een collega van Jan, zei dat we met haar mee in de auto mee mochten gaan. Jan bleek zelf niet eens naar de bruiloft te gaan! Na even gereden te hebben, kwamen we daar in het donker aan. Op zich hoeft dat niet erg te zijn, behalve wanneer het een openluchtbruiloft op een berg in de jungle blijkt te zijn! Laura en ik keken elkaar al bedenkelijk en een beetje angstig aan met de gedachte: ‘Waar zijn we in HEMELSNAAM belandt?’. Er waren 2 plekken; de dansvloer en het eetgedeelte. Om van het een naar het ander te kunnen, moest je wel even van of op de berg klimmen, want het was op 2 verschillende hoogtes. We begonnen bij de dansvloer en gingen op de stoelen zitten die om de dansvloer heen waren gezet. Gelijk kwam er een horde kinderen aan die ons omsingelden en dit ook wel minstens een half uur volhielden. De ene helft van de mensen was op de stoelen/banken aan het slapen, de andere helft lekker aan het dansen. We zagen vaak het zelfde dansje voorbij komen, een soort van Macarena wat we in Nederland kennen. Echt grappig!
Op een gegeven moment werden we geroepen om te komen eten. We gingen een verdieping lager en moesten daar wachten tot iemand had gebeden. Laura en ik hebben gebeden om veilig en wel thuis te komen. Het eten was namelijk nou niet bepaald smakelijk om aan te zien. Muggen en andere beestjes die er boven hingen, (zwerf)honden die restjes onder de tafel op aan het eten waren en, jawel, voor onze voeten een skeletje van een of ander diertje. Lekker!
Na uit fatsoen wat happen rijst te hebben gegeten, hebben we besloten thuis ons heerlijke brood te eten. Maar, we werden eerst nog meegesleurd naar boven om nog een dansje te wagen op de dansvloer. Na dat dansje gebruikte Lotje de verlossende woorden: ‘Mau pulang?’ (Zullen we naar huis gaan?) GRAAG!
Laura en ik hebben nog even gereflecteerd op deze bijzondere avond, en we hebben er plus- en minpunten uit kunnen halen. De pluspunten even op een rijtje:
- We hebben weer ervaring opgedaan tussen het Indonesische volk
- We hebben een stuk prachtige jungle gezien in schemer, waar we zeker overdag nog eens heen gaan.
- We hebben hele lieve kindjes gezien.
- We waarderen het eten wat we zelf koken nog meer.
- We waarderen de bruiloften in Nederland nog meer.
- We waarderen de uitvinding van de lantaarnpaal nog meer.
Ik zeg: Weer een mooie belevenis op onze try-before-you-die lijst!
Omdat onze stageweek er alweer op zit en we dus een halve week ineens vrij zijn, hebben we besloten om met zijn drieen naar Bunaken te gaan. Dit staat dus voor donderdag tot en met zondag op het programma. Heerlijk! Even lekker uitrusten van dat harde gewerk hier.
Voor iedereen alvast een mooi begin van carnaval, ik ga genieten op de bounty-eilanden!
Hallee!
-
06 Februari 2013 - 17:09
Ilse:
He Jeske,
Wat leuk om jou verhalen allemaal te lezen.
Ik krijg er ook helemaal zin in.
Geniet er lekker van !!
-
06 Februari 2013 - 18:31
Renée:
Wat een leuk verhaal weer!! Geniet van je vrije dagen, dat gaan wij hier over een paar dagen ook doen ;-)..
Liefs Renée -
06 Februari 2013 - 19:08
Nancy:
Hey Jes!
Erg leuk om op deze manier je belevenissen te volgen!Klinkt super!Geniet van de daagjes weg en daarna natuurlijk weer van de mooie ervaringen op je stage!
x,Nancy -
06 Februari 2013 - 20:30
Astrid:
Mag ik even zeggen dat ik hardop heb gelachen om je avontuur! :-)
Dit is nu al een reis om nooit te vergeten en je bent nog niet eens op een kwart!
Dat belooft nog wat! -
06 Februari 2013 - 21:13
Erna:
Hoi Jeske,
Alweer 3 jaar geleden maar ik kan me de rode lampionnen en het Chinese nieuwjaar in Beijing nog goed voor de geest halen.
Als je inderdaad in een Chinese wijk zit dan kun je misschien ook nog wel wat vuurwerk tegemoet zien!
Da's wel afzien natuurlijk zo'n werkweek van 2,5 uur (!!), dat zouden ze hier ook eens in moeten voeren.
Geniet maar van je vrije dagen en we zien je volgende verslag weer graag komen.
Groetjes
Erna -
06 Februari 2013 - 21:21
Sjoerd:
En hoe zit het met je waardering van bruiloften in Belgie? :-) -
07 Februari 2013 - 23:28
Olga:
Hey Jes!
Super leuk om je verhalen te lezen, wat een ervaring(en)!
GENIET!!!
X Ol
PS:'t carnavalsconcert was erg geslaagd, met dank aan al jouw creatieve input!!! ;-) -
10 Februari 2013 - 15:09
Jeske Becker:
Thnx voor de leuke reacties weer!! Nieuw verslag komt eraan, heerlijk om die te gaan schrijven van de afgelopen dagen :)
Enne, Sjoerd: Ook de bruiloften van Belgie worden NOG meer gewaardeerd!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
