We zijn er!!
Door: Jeske
Blijf op de hoogte en volg Jeske
30 Januari 2013 | Indonesië, Batavia
Hallo allemaal!
30-01-2013; het is 7:00 ‘s ochtends en ik word wakker. Ik moet even nadenken, maar dan weet ik het weer: Ik ben in Jakarta! Wauw, wat een mooie eerste (eigenijk 2) dag hebben we er al op zitten. Het besef komt langzamerhand binnen bij mij.
Maandag 28-1 begon het avontuur. Ik was met mijn moeder in Utrecht bij Ivo en Yvonne blijven slapen, zodat we maandag rustig aan op konden staan. Na een heerlijk Hollands ontbijt en een warme douche stapten we de auto in, op naar het vliegveld. Dit was de eerste keer dat de zenuwen bij me kwamen. Er schoot vanalles door mijn hoofd; Heb ik wel alles bij me, heb ik genoeg kleren bij me, hopelijk zijn er geen files, over een paar uur ben ik weg… WAAR BEN IK AAN BEGONNEN?!
Eenmaal op het vliegveld aangekomen kwam ik gelijk Nadia met haar vriend en ouders tegen. Samen liepen we naar gate 27, waar Laura al op ons stond te wachten. Tot mijn grote verrassing stond Marloes daar ook te wachten! Superlief!
Het inchecken verliep prima en we zijn nog apart met onze ‘uitzwaaigroepen’ wat gaan drinken. Stiekem toch meer mensen dan ik verwacht had; Mama, Ivo, Yvonne, tante Erna, Marloes, Robin, Mieke, Daantje en Mandy. Tijdens het drinken kwamen Robin, Mieke, Daantje en Mandy met een fles ‘soort-van-schrobbeler’ aanzetten, natuurlijk! Na wat moed ingedronken te hebben, zijn we teruggegaan naar de gate. Hier kwam het dan, het afscheid. Het was heel raar, want er schoot vanalles door me heen, het was een achtbaan van emoties, maar de emotie die overheerste, was blijdschap. Blij en trots dat ik deze uitdaging aan heb gepakt.
Na een aantal tranen gingen we langzaamaan naar de douane en toen we daar doorheen waren, dachten we alledrie hetzelfde: Het is begonnen!
De vliegreis naar Hong-Kong was 11 uur lang. Best een lange zit, lijkt het, maar op zich vond ik het allemaal meevallen. Ik heb wat geslapen, wat gekletst en een filmpje gekeken. Het eten wat we kregen, was ook ontzettend lekker, dus wij kwamen die tijd wel door.
Om 7:00 lokale tijd kwamen we aan bij gate 65, van de 600 (!). Is wel iets anders dan Schiphol dus! Er reden een soort van golfkarretjes die als lift dienden voor mensen die een behoorlijk eind moesten lopen, waarschijnlijk voor de mensen van de business class. Vrij irritant, die dingen, want ze hadden een piepje die je constant hoorde. Wanneer je niet snel genoeg aan de kant ging, kwam er nog een piepje bij!
Om 9:30 stegen we weer op om verder te gaan. Ditmaal 5 uur lang in het vliegtuig om naar Jakarta te vliegen. Ineens sloeg bij mij de vermoeidheid toe, dus heb ik bijna constant geslapen.
Eenmaal aangekomen in Jakarta, gingen we de oom en tante van Nadia zoeken. Hier verblijven we namelijk de eerste paar dagen. We werden al meteen overspoeld met vragen van mannen of we een taxi of hotel nodig hadden. Het was wel fijn dat als je nee zei, dat ze dan niet bleven aandringen.
Na een klein half uurtje gewacht/gezocht te hebben, zagen we ze; Tante Nana en ome Leo. Twee erg vriendelijke mensen die met open armen naar ons toe kwamen. Het eerste wat ze vroegen, is of we honger hadden. We hadden inderdaad wat trek, dus namen ze ons mee in hun busje naar een eettentje. Ondertussen natuurlijk ontzettend veel foto’s gemaakt, je weet gewoon niet waar je moet kijken. Alles is nieuw, alles is anders, alles is gaaf! Palmbomen, verschil in woningen, drukte langs de kant en op de weg, scooters die overal tussendoor crossen (valt me mee dat we geen ongeluk hebben gehad!).
We liepen een eettentje binnen waar we natuurlijk best wel aangekeken werden. Ik moet wel zeggen, het was niet dat ze je tot vervelends toe bleven aanstaren, heel fijn dus!
Ieder had wat anders gekozen, zodat we van elkaar konden proeven en ik prees mezelf erg gelukkig: Wat is hier het eten LEKKER!!
Onze buiken waren rond en we gingen dus verder. We stapten de auto in en tante Nana ging eerst nog naar een kraampje langs de weg, natuurlijk om weer eten te kopen! Dit konden we in de auto proeven. We zaten eigenlijk al ramvol, maar we probeerden het natuurlijk toch. Ook dit was erg lekker. Het zag er best raar uit; Het was een soort bakje van snoeppapier met een groene gelei in het midden. Apart, dus.
Nadia had aan ome Leo gevraagd of we ergens een SIM-kaartje met Internet konden krijgen, dus zijn ze hiervoor gelijk omgereden. In de winkel wat gepraat met de verkopers en uiteindelijk hadden we een goeie deal; 1 maand onbeperkt Internet op je mobiel, voor, jawel: € 1,-!!
Dolgelukkig zaten we in de auto om dit uit te testen en gelukkig werkte alles. Na nog heel veel foto’s gemaakt te hebben onderweg, kwamen we aan bij het huis van oom Leo en tante Nana. Tante Nana had gezegd dat het een erg klein huisje is. Ons viel het reuze mee, hartstikke gezellig en ruimer dan we hadden verwacht! We hebben een eigen slaapkamer met kingsize bed waar we met z’n drieën in mogen slapen. We hebben zelfs airco op de kamer!
Na een lekkere mandi (Soort douche, waarbij je bakjes water jezelf ‘onderdompelt’) zijn we helemaal opgefrist om nog een wandeling te maken in de wijk. Het was ondertussen als snel donker geworden, dit zal tussen 18:00 en 18:30 zijn geweest. We hebben een blokje omgelopen met de neef van Nadia, Tio. Dit was het eerste echte vakantiegevoel; lekker in shirtje en korte broek op slippers rustig aan langs de huizen lopen waar veel mensen lekker op straat rondhangen. Wat ons opviel, was dat er veel vleermuizen en katten waren. Ook hebben we een aantal ratten gezien! Bij sommige mensen waren ook honden, als huisdier.
Na ons blokje om in de villawijk waar de tante en oom wonen, heeft Tio nog saté gehaald, als soort van avondeten. Heerlijk!
Om 22:00 lagen we in ons bed en merkten we dat we toch wel erg moe waren van de reis. We vielen dus vrij snel in slaap. Vandaag hebben we een rustige dag met het bezoeken van een shopping mall voor wat spulletjes die we nodig hebben, sushi die we gaan eten en we gaan vanavond ‘Clubben’, lekker een avondje uit!
Tot snel weer!
Liefs, Jeske
30-01-2013; het is 7:00 ‘s ochtends en ik word wakker. Ik moet even nadenken, maar dan weet ik het weer: Ik ben in Jakarta! Wauw, wat een mooie eerste (eigenijk 2) dag hebben we er al op zitten. Het besef komt langzamerhand binnen bij mij.
Maandag 28-1 begon het avontuur. Ik was met mijn moeder in Utrecht bij Ivo en Yvonne blijven slapen, zodat we maandag rustig aan op konden staan. Na een heerlijk Hollands ontbijt en een warme douche stapten we de auto in, op naar het vliegveld. Dit was de eerste keer dat de zenuwen bij me kwamen. Er schoot vanalles door mijn hoofd; Heb ik wel alles bij me, heb ik genoeg kleren bij me, hopelijk zijn er geen files, over een paar uur ben ik weg… WAAR BEN IK AAN BEGONNEN?!
Eenmaal op het vliegveld aangekomen kwam ik gelijk Nadia met haar vriend en ouders tegen. Samen liepen we naar gate 27, waar Laura al op ons stond te wachten. Tot mijn grote verrassing stond Marloes daar ook te wachten! Superlief!
Het inchecken verliep prima en we zijn nog apart met onze ‘uitzwaaigroepen’ wat gaan drinken. Stiekem toch meer mensen dan ik verwacht had; Mama, Ivo, Yvonne, tante Erna, Marloes, Robin, Mieke, Daantje en Mandy. Tijdens het drinken kwamen Robin, Mieke, Daantje en Mandy met een fles ‘soort-van-schrobbeler’ aanzetten, natuurlijk! Na wat moed ingedronken te hebben, zijn we teruggegaan naar de gate. Hier kwam het dan, het afscheid. Het was heel raar, want er schoot vanalles door me heen, het was een achtbaan van emoties, maar de emotie die overheerste, was blijdschap. Blij en trots dat ik deze uitdaging aan heb gepakt.
Na een aantal tranen gingen we langzaamaan naar de douane en toen we daar doorheen waren, dachten we alledrie hetzelfde: Het is begonnen!
De vliegreis naar Hong-Kong was 11 uur lang. Best een lange zit, lijkt het, maar op zich vond ik het allemaal meevallen. Ik heb wat geslapen, wat gekletst en een filmpje gekeken. Het eten wat we kregen, was ook ontzettend lekker, dus wij kwamen die tijd wel door.
Om 7:00 lokale tijd kwamen we aan bij gate 65, van de 600 (!). Is wel iets anders dan Schiphol dus! Er reden een soort van golfkarretjes die als lift dienden voor mensen die een behoorlijk eind moesten lopen, waarschijnlijk voor de mensen van de business class. Vrij irritant, die dingen, want ze hadden een piepje die je constant hoorde. Wanneer je niet snel genoeg aan de kant ging, kwam er nog een piepje bij!
Om 9:30 stegen we weer op om verder te gaan. Ditmaal 5 uur lang in het vliegtuig om naar Jakarta te vliegen. Ineens sloeg bij mij de vermoeidheid toe, dus heb ik bijna constant geslapen.
Eenmaal aangekomen in Jakarta, gingen we de oom en tante van Nadia zoeken. Hier verblijven we namelijk de eerste paar dagen. We werden al meteen overspoeld met vragen van mannen of we een taxi of hotel nodig hadden. Het was wel fijn dat als je nee zei, dat ze dan niet bleven aandringen.
Na een klein half uurtje gewacht/gezocht te hebben, zagen we ze; Tante Nana en ome Leo. Twee erg vriendelijke mensen die met open armen naar ons toe kwamen. Het eerste wat ze vroegen, is of we honger hadden. We hadden inderdaad wat trek, dus namen ze ons mee in hun busje naar een eettentje. Ondertussen natuurlijk ontzettend veel foto’s gemaakt, je weet gewoon niet waar je moet kijken. Alles is nieuw, alles is anders, alles is gaaf! Palmbomen, verschil in woningen, drukte langs de kant en op de weg, scooters die overal tussendoor crossen (valt me mee dat we geen ongeluk hebben gehad!).
We liepen een eettentje binnen waar we natuurlijk best wel aangekeken werden. Ik moet wel zeggen, het was niet dat ze je tot vervelends toe bleven aanstaren, heel fijn dus!
Ieder had wat anders gekozen, zodat we van elkaar konden proeven en ik prees mezelf erg gelukkig: Wat is hier het eten LEKKER!!
Onze buiken waren rond en we gingen dus verder. We stapten de auto in en tante Nana ging eerst nog naar een kraampje langs de weg, natuurlijk om weer eten te kopen! Dit konden we in de auto proeven. We zaten eigenlijk al ramvol, maar we probeerden het natuurlijk toch. Ook dit was erg lekker. Het zag er best raar uit; Het was een soort bakje van snoeppapier met een groene gelei in het midden. Apart, dus.
Nadia had aan ome Leo gevraagd of we ergens een SIM-kaartje met Internet konden krijgen, dus zijn ze hiervoor gelijk omgereden. In de winkel wat gepraat met de verkopers en uiteindelijk hadden we een goeie deal; 1 maand onbeperkt Internet op je mobiel, voor, jawel: € 1,-!!
Dolgelukkig zaten we in de auto om dit uit te testen en gelukkig werkte alles. Na nog heel veel foto’s gemaakt te hebben onderweg, kwamen we aan bij het huis van oom Leo en tante Nana. Tante Nana had gezegd dat het een erg klein huisje is. Ons viel het reuze mee, hartstikke gezellig en ruimer dan we hadden verwacht! We hebben een eigen slaapkamer met kingsize bed waar we met z’n drieën in mogen slapen. We hebben zelfs airco op de kamer!
Na een lekkere mandi (Soort douche, waarbij je bakjes water jezelf ‘onderdompelt’) zijn we helemaal opgefrist om nog een wandeling te maken in de wijk. Het was ondertussen als snel donker geworden, dit zal tussen 18:00 en 18:30 zijn geweest. We hebben een blokje omgelopen met de neef van Nadia, Tio. Dit was het eerste echte vakantiegevoel; lekker in shirtje en korte broek op slippers rustig aan langs de huizen lopen waar veel mensen lekker op straat rondhangen. Wat ons opviel, was dat er veel vleermuizen en katten waren. Ook hebben we een aantal ratten gezien! Bij sommige mensen waren ook honden, als huisdier.
Na ons blokje om in de villawijk waar de tante en oom wonen, heeft Tio nog saté gehaald, als soort van avondeten. Heerlijk!
Om 22:00 lagen we in ons bed en merkten we dat we toch wel erg moe waren van de reis. We vielen dus vrij snel in slaap. Vandaag hebben we een rustige dag met het bezoeken van een shopping mall voor wat spulletjes die we nodig hebben, sushi die we gaan eten en we gaan vanavond ‘Clubben’, lekker een avondje uit!
Tot snel weer!
Liefs, Jeske
-
30 Januari 2013 - 07:56
Ivo:
Superleuk, Jes! Gezellig ook dat je met drieën in bed ligt, nog warmer! Haha.
Al gehoord dat Bea aftreedt en Wimpie koning wordt?
x Ivo -
30 Januari 2013 - 09:50
Astrid:
Wat een geweldige aftrap van een geweldig avontuur!
-
30 Januari 2013 - 10:11
Papa:
hoi Jes,
fijn dat je goed bent aangekomen en dat de eerste indrukken goed zijn.
Ben erg benieuw naar je volgende verhalen en natuurlijk gmaakte foto's
Geniet er van
xxx papa -
30 Januari 2013 - 11:06
Vera:
Ha die Jes,
ja ik volg je ook!leuk om al die indrukken te lezen.
Fijne tijd.... -
30 Januari 2013 - 11:26
Marloes:
Wauw Jes! Jaloers! Geniet ervan. xxxx -
30 Januari 2013 - 12:22
Erna :
Hoi Jeske,
fijn dat alles goed is gegaan en dat ook de eerste indrukken zo te horen prima zijn! Je neemt het stokje van Lotte gewoon lekker over met je verslag. Zit op mijn werk en ga vanavond naar oma dus kan ik mooi je eerste verslag even uitprinten en meenemen.
Geniet er van voordat je in Manado aan de slag moet/mag en ik wacht in spanning je volgende verslag af.
Heel veel groetjes (ook namens oma)
Erna xxx -
30 Januari 2013 - 12:25
Noortje:
Ha Jes! Leuk om te lezen dat je goed aangekomen bent na zo'n lange reis! En dat internet voor €1,- mogen ze hier ook wel gaan verkopen haha!
Veel plezier nog! Groetjes, Noortje -
30 Januari 2013 - 12:53
Miranda:
Ben erg jaloers! lekker genieten! En ben benieuwd naar.de volgende verhalen!
-
30 Januari 2013 - 14:33
Marloes Pabo:
Haai Jes!
Wat leuk om jouw eerste indrukken te lezen..
Ik wacht uiteraard op foto's haha, maar ik heb geduld;)
Geniet van dat vakantiegevoel en have fun met z'n 3en!
Liefs Marloes (Pabo;)) -
30 Januari 2013 - 18:22
Carla:
wat een bofkont dat ook het eten je goed bevalt! Ben benieuwd naar je bevindingen zijn van de shopping mall. Dikke kus! -
30 Januari 2013 - 19:04
Marc:
Hoi Jeske, leuk verslag. Wat tof dat er veel 'uitzwaaiers' waren op Schiphol en dat alles goed is verlopen. Ik zou zo met je willen ruilen want ik denk dat ik Indonesisch eten wel lekker vind, zeg maar. En natuurlijk mooi weer, altijd goed! Ik zeg: Geniet er (met volle teugen) van en hou ons op de hoogte ..
Groetjes en een dikke Kus, Marc X -
30 Januari 2013 - 19:10
Sandy Verdonck:
Hey Snuitje!!
Heel fijn om te lezen dat 't zo goed gaat en tof is!
Klinkt goed allemaal hoor, en vandaag een lekker programma, shoppen, sushi en clubben,
vervelend!!
Enjoy!
XXX San
-
30 Januari 2013 - 19:10
Marleen:
Dag Jeske,
Wauw het eerste wat ik denk is: ruilen? Maar dat is natuurlijk heel flauw.
Geweldig dat je dit avontuur aangaat ik lees met veel nieuwsgierigheid en belangstelling je verhaal.
En jawel hoor natuurlijk meteen " clubbing" ! Groet Marleen -
31 Januari 2013 - 09:03
Ard:
Hey Jeske!
Geniet ervan! Lekker op je slippers schuifelen :-)
Ciao x
Ard -
01 Februari 2013 - 07:42
Jeske:
Hallo allemaal!
Bedankt voor de leuke reacties allemaal!
Ik weet inderdaad dat Bea ermee stopt, dat hebben we namelijk op het nieuws gezien op het vliegveld van HongKong!
Foto's staan er nu ook bij, maar dan bij mijn 3e reisverslag. Verder hebben we vanmorgen nog een wandeling gemaakt door de buurt en konden we ook foto's blijven maken. Echt mooi hier!
Nu gaan we naar Batavia, dus ook daar zal de camera bij gepakt worden :)
Xx -
01 Februari 2013 - 18:21
Ilse:
Hoi Jeske,
fijn om te lezen dat alles goed gaat!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
